Als een mantra klam ik me eraan vast,
Aan de collega waarbij het thuis allemaal niet op wieltjes loopt
“tkomt goe”
Aan de vriendin wiens baby nog steeds niet doorslaapt
” tkomt goe”
Aan de zus die chronisch vermoeid lijkt
“tkomt goe”
Aan een kennis wiens huwelijk spaak gelopen is
“tkomt goe”
Aan een jolige vriendin die er plots terug helemaal alleen voorstaat
“tkomt goe”
Aan een vriend die struggelt met de zinloosheid van en de stress op het werk,
“tkomt goe”
Aan een blogger wiens gezondheid het wat laat afweten
“tkomt goe”
Aan de dochter die nog wa nasnikt van het pestgedrag
“tkomt goe”
soms vraag ik me wel eens af..
wie probeer ik eigenlijk te overtuigen?
