Als ik de balans opmaak van 2019, dan stel ik vooral vast dat het een pijnlijk jaar was.
Eentje waarin er weer rug en nek kiné nodig was. Weer een keer pijnstillers voor die vreselijke kaak/tandpijn (met deze keer 24u non stop overgeven omdat ik slecht reageerde op de medicatie)
Mijn ontstoken hielvetkussens, zo mogelijk nog erger dan mijn hielspoor, kluisteren me al sinds september aan mijn zetel.
2000 stappen per dag max. Ga ik daarover dan heb ik een week pijn. Dat is dus ..niks .. als in.. van perron naar werk. Damn.. Ik ben er over. Dat wordt zittend koken straks.
Het was nochtans goe begonnen.
Ik hou namelijk niet zo van loop wedstrijden. De massa.. het lawaai. De drukte.. Maar wel van uitdagingen. En ik had mezelf voorgenomen.
Ooit loop ik de 16 km lange abdijentocht. Als tiener wandelde ik hem. (Met mijn allereerste lief.. zeg.. die het telefonisch uitmaakte de dag voordien 🙂 good old times. )
Maar kom.. de natuur.. de kempen ze riepen !
Qua afstand was 13 km het langste dat ik ooit liep. Meer hoeft het voor mij eigenlijk niet te zijn. Ik train over de middag. Men pauzes mogen niet teveel tijd innemen… mor zo ene keer 16.. om te bewijzen dat ik het kan?
En ik werd dit jaar 40.. dus werd het misschien wel eens tijd.
– Hielp trouwens ook dat men lief nen 20 km loper is 😉 –
Dus.. ik maakte mij een trainingschema van 14 weken.. dat ik 10 weken volhield. (12km… yes!)
Men lies gaf op.
Noodgedwongen rust.. eind april..begin mei.
Maar ik wilde men plannen niet helemaal laten varen. Dus 17 dagen voor de wedstrijd deed ik nog eens van 6-10-7-12 km .. en toen was ik er klaar voor… allez eigenlijk niet, maar kom. Ik heb de lies gevoeld. Bovendien vond ik het toch wel te smalle paadjes met teveel volk. En heb ik er niet zoveel van genoten als ik gedacht had.
Maar ik heb ze gedaan. Die 16 km..
Op 1 u 43 min.. en toen rustte ik.
Meer dan een maand.
En toen nog wat.
In de zomer jogde ik terug wat.. maar nooit meer dan 7km.. en toen ik in september terug wat gas wou geven was de (andere) hiel daar.
De plaatselijke natuurloop van 10km doe ik graag in het najaar. De kerstcorrida.. vind ik gezellig.. goeie reden om enkele tandjes bij te steken.
Maar niet dus… 62 workouts .. 408 km.
In kilometers moet het niet echt onder doen voor andere jaren.. maar ik had deze balans eind september al kunnen opmaken… en dat pikt.
En dat ik zelfs niet kan wandelen.. dat ook.. men stilte .. men ontsnapping pardon ontspanning.
Daarom is er één ding wat ik de komende dagen iedereen toewens !!
Een goeie gezondheid !!
Het is niet zo erg wat ik heb,
het toont alleen aan: fysiek is een kaartenhuisje.
Kus uw pollen. Wees dankbaar.
Elke keer je je voetjes uit je bed zet en niet meteen tegen het plafond knalt van de pijn.
Elke dag dat het ‘ça va’ is.
Elke pas dat je zet.
Een lichaam heeft veel onderdelen,
en veel ervan zijn essentieel.
Geniet ervan !
Enjoy your body, use it every way you can
Don’t be afraid of it or what other people think of it
It’s the greatest instrument you’ll ever own
Dance, even if you have nowhere to do it but your own living room
van Baz Luhrmann https://www.youtube.com/watch?v=ocxEgpGPjsw
PS Hij zegt ook :
Be kind to your knees
You’ll miss them when they’re gone
maar niets van versleten vetkussens !! 😀
Liebest 