de Bambi met puppy oogjes

Weet je, naaien kan best een dure hobby zijn, als je kwaliteitsvolle materialen wil, dan gaat er toch al vlug wat geld naar patronen, stoffen, fournituren.
Bovendien is ‘het naaiwereldje’ wel héél trend gevoelig.. logisch misschien ook, omdat het vaak gaat over kledij/kleuren/stijlen. Dus ik probeer daar zo weinig mogelijk aan mee te doen. Ik naai vaak met wat ik in huis heb.

Toch komen er sommige zaken voorbij die echt té mooi zijn.
Ik weet niet meer wat de gelegenheid was, waardoor ik vond dat ik mezelf en mijn dochter mocht belonen, maar toen dit Bambi paneel uitkwam (jaja dat is nog de periode voor de eenhoorns/ananassen/cactussen/lfamingo’s/..) Wacht, het moet eind 2014 geweest zijn, toen kon ik het dus niet “laten liggen”.

En toen ..
toen startte er een helse zoektocht. Zo’n paneel man.. en een dochter met nen 140.
Ze moest en zou kledij daar uit maken, hoe dikwijls ik ook pushte naar een kussensloop.
Maar ik zag dat niet zitten.. zo’n bambi.. en dat mag dan al niet knal in het midden staan ook niet vind ik.

Een rokje, een kleedje, een blousje, wou ze .. en ik vond wel geregeld iets , ronduit prachtige dingen ook, maar zag het echt niet zitten.
Allez kom .. ik heb eigenlijk gewoon gewacht tot ze zelf ook overtuigd was dat ze té oud is, om iets aan te doen met nen Bambi op. 😊
– En ze een eeuwigheid met een versleten gratis turnzakje rondliep.-

Dus … nu mocht ik eindelijk de schaar zetten in haar lievelingsstofje !

En toon ik jullie het resultaat, snel snel gefotografeerd, de avond voordien klaar, die ochtend meteen mee naar school.  (Ik wil er nog graag een ander koordje in.. maar dat zal zo snel niet zijn, omdat mevrouw de zak natuurlijk al direct op school heeft achtergelaten.)

Sorry not sorry.. maar dus.. na jaren frustratie van .. ‘wat moet ik daar nu in godsnaam mee maken?’  ben ik content met dit simpel afgewerkt resultaat !

Vertel ne keer .. welke zwaar gekoesterde stof blijft bij jullie nog steeds in de kast liggen ? En wat belet je ?

 

 

Door den bliksem getroffen

hoeveVeranda

Mijn mond viel gewoon open toen ik binnenstapte

TrouwSchuur

neen dat was niet alleen van het hijgen van het fietsen

gewelf

Omdat mijn instagram deze prachtige hoeve toch niet genoeg eer aandoet..

glasraam

Hier nog even wat sfeerbeelden..

verandavloer

Met nen boom uit 1904..  ik ga echt mijn mening moeten herzien..

ik ben romantischer dan ik dacht !

Mijn liefde voor vierkantshoeves groeit alleen maar ..

Fier op de hoeve van hier !

appel

Vandaag open monumentendag deed ik mee aan een geslaagde fietstocht langs de historische hoeves in mijn buurt. Ik laat jullie even meegenieten.

Van enkele typische beelden;

hoeve1

Jammer dat ik op de eerste hoeve zo onder de indruk was, dat ik mijn fototoestel niet dierf boven halen (de smartphone foto’s doen er niet genoeg eer aan)
meubelmakerij

fructus
Komt mijn langs vlaamse wegen niet overal oervlaamse kappelen tegen?

vlaamskapelleke
poortisopen
poorthoeve
poort

hoeve3

Ik ontdekte de Brabantse laagschuur,waar de oogstwagens overlangs binnen reden.
dakschuur

Die langs buiten serieus gestut diende te worden.
stut

En ik leerde een nieuw word: Loemperikken

loemperikken

Lette op specifieke bouw details .. waar ik al duizend keer voorbij ben gewandeld.
dak

En toen knipoogde er eentje naar mij

hoeveKnipoog
knipooghoeve

Plots zag ik overal gezichten
face1
face2

Tot slot wil ik jullie deze beauty niet onthouden ..
pony

Of dit prachtig beest ?
koe

Er zit meer boerin in mij dan ik dacht  😉

En of ik dat geluk geplukt heb !

20170827_125136

Workshop ‘fietsvaasje‘ en ‘eigen boeketje’ bij ‘t pluk geluk.

Awel .. dat had ik verdiend in deze toch wel drukke zomer ..

een beetje me-time..

(mijn eigen bloementuintje is helemaal verdroogd, dus gelukkig konden we ter plaatste aan de slag )

20170821_183403

Ik ga dat hier woordenloos doen .. de foto’s laten spreken..

20170827_124144

en erbij vertellen dat alle boeketjes prachtig waren !

20170827_124124

20170827_122451

behalve het mijne dan..

dat was precies maar wat bijéén gegrabbeld

maar toen mijn buurvrouw net hetzelfde dacht over haar boeket, dacht ik.. foert !

Het mijne is ‘weelderig’ !

20170827_173245

Bedankt Dames !! Het was een superfijne zondag ochtend !!

 

 

 

Mond vol tanden

De dag begonnen al fietsend (de dochter heeft schrik dat ze niet mee zal kunnen met de schoolfietstocht, dus wordt het oefenen)

Pompen dus ook, fluohesjes zoeken, toch nog rap naar binnen voor een vergeten getekend blad, extra fietslichten zoeken, handschoenen, en halverwege viel dan mijn fietsketting er nog af, wat maakte dat ik hijgend in de tandarts stoel belandde.

Er werd duchtig verdoofd en ferm geboord.. 1,5u in de stoel, 2 serieuse gaten, ik was verwittigd.  En de laatste jaren krijg ik precies zo wat schrik daar in de stoel.. een gezonde portie tegenzin, en terwijl ze bezig zijn, veel lichamelijke gewaarwordingen. (Wat meer afleiding zou eigenlijk welkom zijn, de nieuwe tandarts mag dan wel jong en knap zijn, bij zijn pa was ik toch meer op mijn gemak.)

Na het angstvallig onderdrukken van de slik reflex, werd ik plots zo moe.. misschien wat teveel verdoofd/versuft ?  Ik deed mijn ogen dicht en mond wijd open .. zou ik nu echt zijn ingedommeld ? Is het mogelijk om bij de tandarts in slaap te vallen ? of was ik gewoon in diepe gedachten verzonken ??

DSC_4640

Voorts dronk ik bananenmilkshake .. dacht ik (onterecht) dat ik de appelbollen van verloren maandag gemist had .. keek wolken.. probeerde een boord aan de cirkelrok te stikken, begon aan dag 1 van de yoga challenge (geen vals spelen mogelijk) ging op zoek naar een verloren kip, ruimde stillekes wat kerstversiering op. Knipte en plakte wat foto’s .. las wat blogs… deed wat huishoudelijke taken.

DSC_4630

En las een fantastisch romantisch boek (of moet ik zeggen lees.. ik hoop zo dadelijk het laatste hoofdstuk in bed te lezen)

Misschien moet ik elke woensdag wel een verslag’ske maken van die geweldige vrije dag?

 

 

Hellep

Soms zeg ik dingen toe
waarvan ik twee minuten later denk.. ohnee
WWIT (ofte What was I thinking?)
Waarom heb ik gezegd dat ik dat ging doen ?
De redenen zijn legio…

Omdat ik wil dat het vooruitgaat, omdat ik niet graag mensen teleurstel, omdat ik graag ‘zo iemand’ wil zijn, omdat ik me kan inleven in de behoefte van een ander, omdat ik graag help, omdat ik wel graag tijd maak voor niet alledaagse zaken, ..

Soms zeg ik ook dingen toe, waarvan de rest van mijn omgeving onmiddellijk reageert met ‘dat gaat ge toch niet doen?’

En vaak zijn dàt net de dingen waarvan ik geen seconde spijt heb.

Deze keer brachten de kritische stemmen me een beetje aan het wankelen:

“Had ik niet véél te weinig tijd ?” “Dat gaat veel lawaai en rommel geven hé” “heb je daar wel voldoende over nagedacht?” “Waarom zou je dat eigenlijk doen?”

Inderdaad .. de hoofdpijnperikels op mijn werk, de zware opleiding van de echtgenoot, de slechte punten van de puber,..

Ik had wel het één en ander aan mijn hoofd, maar het leek me de ideale start om meteen na de werkdag de knop naar ‘vrije tijd’ te switchen en de herfstvakantie in te zetten !

En zo geschiedde ..

Vrijdagavond werden netjes bij mij afgezet, 4 enthousiaste nichtjes met koffers vol plannen en hoofden vol wilde dromen.

Bedden werden gebouwd, tafels uitgetrokken, babyfoon geïnstalleerd, nog snel een kaarsje blazen voor de jarige Moeke, pijama’s aangedaan, tandjes gepoetst en op tijd naar bed want we hadden een druk programma.

“Wij moeten van ons mama onze handen niet wassen voor het slapengaan maar wij doen dat wel hoor”

“Moeten wij voorlezen voor het slapengaan ? –maar neen mieke, ik lees – ik ken die boek al – al die verhalen ? – ahnee – oh, dit was toch een héél mooi”

Zaterdagochtend begon rustig met het bekijken van een opname van K3zoektK3, cornflakes eten, aankleden, kippen eten geven, een demonstratie van de toekomstige tumbling kampioene, mét opwarming:

wij zijn alletwee de juf en jij het kindje – ja dat is zo, de juf komt duwen als je niet diep genoeg bukt – je neus moet tot aan je knie’n

Al vlug gingen we over tot het maken van de cupcakes (ahja anders hadden we in de namiddag niets te versieren) – 4 paar jonge helpende handen, geen geruzie over wie doet wat, geen ei op de grond geklopt en de discussie over de schorten werd onderling geregeld .. Toen de kleinste wou roeren, liep het bijna mis.. (gesmolten boter vs grond) en om te beletten dat de helft van deeg werd opgepeuzeld kwamen er letterkoekjes bij te pas.

View this post on Instagram

Cupcakes versieren dat vraagt ook cupcakes 😉

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

Terwijl de 2 middelste kindjes ijverig hun naam zochten, en spelden, legde de kleinste pagadder willekeurig wat letters mooi uitgelijnd voor haar neer en zei ook trots haar naam.
*smelt smelt*

Het schrinkpapier (met cupcake motief 😉 ) dat hier nog lag, werd ingekleurd en ging na de cupcakes de oven in..

View this post on Instagram

En nu de oven toch aanstaat.. schrinkels !!

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

Tussendoor liepen de kids binnen en buiten , werd er gekookt en gegeten (geen klachten genoteerd)
wpid-20151031_124143.jpg

en werd het buitenspeelgoed uitgehaald: tent, hangmat, zonnestoelen, circusattributen, ..

View this post on Instagram

T was nen prachtigen dag !! Thanks to the Bamps !

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

 

Neen tante liesbeth niet zingen, dan is het niet meer mooi. Stop daar mee !

De puber leerde zijn kunstjes aan de kleintjes, en kreeg zelf een trampoline les (‘zitval’) en wij genoten van verschillende hilarische opvoeringen van één of andere komisch gezelschap.

In de namiddag, versierden we de cakejes (en aten ze in een mum van tijd op)

View this post on Instagram

Allemaal op !

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

Fietsen we (met 2 meisjes) naar de bakker,

View this post on Instagram

De dappere bakker fietsers

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

met een lijstje waarop stond ‘CORRELLESANT’

“hoever kan jij fietsen? ik ben al eens naar moeke gefietst hé.. maar niet langs de gewone weg , neen dat mag niet, de autostrade is niet voor fietsen, we moesten langs het water en er was geen reling.. supergevaarlijk !”

*zo grappig dat die kids kunnen zijn, je vergeet dat*

We pauzeerden voor een luchtballon die opgelaten werd..

pas op tante liesbeth !!

pas op tante liesbeth !!

DSC_3754

mogen we daar eens doorlopen??

mogen we daar eens doorlopen??

En daarna moest er geschminkt en verkleed worden voor de halloween tocht.

wpid-20151031_134543.jpg

Zet dat liedje nog eens op uw gsm maar niet dansen hé Tante Liesbeth ?!

View this post on Instagram

Voor vertrek

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

Met 7 kids .. zo’n toffe wandeling ..

En daarna uitgeteld in bed !

De volgende ochtend haalden we de poppen uit (die al zolang werkloos in de kast lagen)
ze werden op een rijtje mooi op het hoofdkussen gezet..
en krijgen ‘trinke trinke’ ‘njam njam’ en moesten ‘sjjjt slapen’

ik zag het metekindje openbloeien, er werd een toneel in elkaar gestoken, met tickets, en met snoep/drank.
wpid-20151101_114559.jpg

De grotere deden van playstation en DS.

View this post on Instagram

De ochtend…

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

We wandelden nog een keertje naar de speeltuin, en toen zat het weekend er al op ..

En was dat nu leuk ? Dat was super !

Nooit zoveel keer ‘tante liesbèèèèth’ gehoord op zo’n korte tijd .. (en ook 2 keer tante ann 😉 )
Maar geen één keer zeurend of zagend of dwingend,
Ik ging mee met de flow.. kreeg veel knuffels en tekeningen, luisterde en keek naar zoveel kinderverwondering.

Toch jammer dat je dat zo rap verliest.

#sundayfunday #lovemyfamily #kids #boostyourpositivity

Alles voor hun geluk

Op een gelukslezing van Leo Bormans,
ontdekte ik volgende feit :

Nederlandse kinderen zijn de gelukkigste ..

Het zou te maken hebben met de vrijheid en de autonomie die het fietsen met zich meebrengt..  ipv het rondbrengen van de kids met de wagen van school tot hobby’s.2014-08-30_1409388096

(voor wie meer wil lezen :
http://blokvijf.nl/2014/artikel/geluk-op-de-fiets
http://www.goedgevoel.be/gg/nl/575/Gezin/article/detail/2311123/2015/05/06/Leer-je-kind-gelukkig-te-zijn.dhtml)

Ik kan me er wel in vinden..

de frisse lucht, de beweging, het contact met de natuur (ja wij wonen op de buiten), de stilte, de seizoenen, de dieren onderweg, zo zijn de gesprekken op de fiets.. ook van héél andere aard dan in de wagen.    (en geen geruzie over wie ‘vanvoor’ mag zitten, de radiozender of het gezaag over meezingen)

de ene rijdt wat voorop rijden, de andere vertelt wat,
we stoppen voor een slokje of een koek,
het schept een perfecte ‘cool down’ periode tussen de opvang en thuis.

maar dus .. voor het ultieme geluk, moeten ze .. zelfstandig fietsen ..

als in zonder mama ..

-zucht-

Gisteren won de dochter een fietstas met de ‘Belgerinkel naar de winkel’ actie.. dus de laatste hinderpaal (de té zware boekentas) was ook overwonnen.

en dus kwamen ze vandaag alleen naar huis (onder het alziende oog van de studerende tiener)

-zucht-

het is toch loslaten..

gelukkig hebben ze een nogal afgezonderd van verkeer – traject

PS voor de geïnteresseerden, Leo heeft een héél tof boek over geluk voor kinderen (zie mijn goodreads)
PSS eerder deze week : de zoon met zijn fiets in de opvang bedenkt creatieve spellekes: fiets-voetbal bvb met een ontplofte band als gevolg.. na al dat slippen moet je wel té voet naar huis.

View this post on Instagram

Mamaaaaa.. mijn fiets is ontploft ! #korteritten

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

 

PSSS kent ge de afritsbare broeken nog ? ideaal voor bij fris ochtend weer !!

 

Oma – Blup Blup Blup

Met deze cryptische omschrijving -gevolgd door een handgebaar dat verdrinking moet symboliseren-
duidt mijn bijna 9 jarige dochter aan, dat ze bezorgd is om het milieu.

Meer bepaald de stijging van het zeewater, aangezien haar oma nogal dicht bij de kustlijn woont.
(4 meter boven de zeespiegel als ik deze info correct interpreteer)

en dus..
gaan wij zoveel mogelijk met de fiets !

View this post on Instagram

#homeworking #korteritten

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on

Natuurlijk is ‘zoveel mogelijk’ een relatief begrip,
vermits ik op 45 km van het werk woon,
er een nogal druk leven op na hou,
worden meeste boodschappen gepland en ‘onderweg’ opgepikt.

Toen Riet en Kelly opriepen voor het korte ritten project, dacht ik ook .. waarom niet ?

Ik woon in het hol van Pluto, dus zo moeilijk kan dat niet zijn.. wat ligt er eigenlijk binnen deze opgelegde 5 km ratio ? even surfen bracht me het volgende plaatje

Draw radius circles on a map - Google Chrome 5062015 124855

oh wauw .. dat valt beter mee dan gedacht .. de zaterdagse markt zal net niet lukken, maar mijn favoriete bloemenwinkel en zelfs de Jbc liggen binnen dit traject !   Mmmm.. 5 km heen én 5 km terug? Dat in combinatie met de dansles voor de dochter zal toch niet lukken voor haar. Toch niet op deze superhete dag – ze zag al vuurrood van het school-thuis traject.   Misschien moet ik het eens over doen met 2,5 km ?  (dat is nog vogelvlucht ook hé)

De bakker (en de bib) in het weekend doe ik al vaak met de fiets, .. de uitstap naar het containerpark zal dan ook met de fiets moeten (ai ai , waar moet dat papier?)

Teleworking dag vandaag zorgde ervoor dat ik de fiets al op kon vanmorgen om de kids naar school te brengen ! We zagen een konijntje en de zoon (helemaal zijn ma) reageerde met .. “Ziedewel waarom het zo tof is te fietsen.. de verrassingen onderweg ! ” *

Ik registreerde vandaag dus de eerste 5 km, en moest kiezen voor welke groep, sorry dames, ik heb de werkgever laten voorgaan op jullie. Ik denk dat ik het fietsen deze maand toch vooral zal moeten hebben van dat telewerken 😉

 

‘k Was eigenlijk super tevreden met die opmerking van de zoon, hij sputterde sinds begin 2015 altijd zo tegen bij het woord fietsen, terwijl hij vorig jaar zo enthousiast was. Vreemd eigenlijk, ik deed al eens een héél jaar van telework = fietsen, het verslag (met foto’s) vind je hier. Waarom ik gestopt ben weet ik eigenlijk niet .. zeker niet nu ik herbegonnen ben !

 

Fiets feiten

Na een stressvolle periode op het werk volgde een zalige vakantie, en in die vakantie maakte ik goeie voornemens.  We spreken september 2013.

Ik nam me voor om ALLE thuiswerkdagen aan te vatten met een fietstocht tot aan de schoolpoort. En gemiddeld toch éénmaal per week van thuis proberen te werken.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Ik presenteer u de resultaten:   sept ’13 tot sept ’14 :

43 dagen thuiswerk – dat is minder dan het aantal weken per jaar – maar toch niet zoveel minder: vakanties, ziektes, en let’s face it:  er is altijd wel iets waarvoor je beter ‘op hoofdkantoor’ bent. Ik leerde mezelf plannen maar heb dit niet altijd zelf in de hand.

Het resulteerde in in 84 fietstochten van 5 km voor mij – 2,5 km voor de kids..

Slechts één keer gingen we met de wagen (blessure zoon)

Ik telde even uit, hoewel ik met een hybride wagen rij, heeft deze een gemiddeld verbruik van 5 liter (afgelezen op mijn dashboard). Op deze site lees ik:

Een verbruik van 5 liter/100 km komt dus overeen met 5 L x 2392 g/L / 100 (per km) = 120 g CO2/km.

Met een woon/werk traject van 48 km, reken nog een tussenstop voor school, rondden we af op 100 km per dag. Als ik dan lees dat een groeiende boom amper 65g/dag opneemt..

Ai ai .. zal ik dan toch maar lange termijn dromen ? Ik heb net een bedrijfswagen gekozen (en betaald!) en moet deze 5 jaar houden.. dan zijn we juni 2018. Tegen dan is de jongste dochter 12, en zou zij in september ook naar het middelbaar gaan met de fiets. En reken ik erop dat we het redden met 1 gezinswagen. (Nu dropt pa de kids ’s ochtends, en haal ik ze ’s avonds op.. om 18u heb ik echt niet de tijd om met de kids 3 km te wandelen om dan aan eten koken en huiswerk te beginnen.)

Natuurlijk wordt de oudste in 2018 ook wel 18,

als hij dan maar geen rijles moet..

 

Wat leerde ik :

  • aardbeientaart vervoeren in het kinderzitje: niet geslaagd  (kinderzitje achteraan ondertussen vervangen door fietstassen, vooraan een bagagerek gemonteerd, maar fiets valt nu wel makkelijker om)
  • ik had het fietsstoeltje geregeld nodig. waarom? de kids lieten soms uit pure onvergetelheid (dat komt van die één dag in de week) de fiets op school ipv in de opvang, en vermits de poort onherroepelijk dicht gaat. éénmaal wist ik mhr directeur te schrikken, éénmaal gingen we te voet, de andere keren vloekte ik eens stevig binnensmonds, zette zoveel mogelijk kids op mijn fiets, en modderde aan..