Herfst 2010, miezerige lange dagen..
Ik pendel dagelijks naar het verre Brussel.
40u per week hang ik de consultant uit,
10u per week ben ik onderweg.
De kids (10, 6 en 4) zitten tot de laatste minuut in de naschoolse opvang
Ruimte voor hobby’s is er niet . Niet voor hun en al helemaal niet voor mij.
Desalniettemin ben ik gelukkig..
Een uitdagende job, een drukke flow, er is weinig tijd maar ik vul hem volgens mijn prioriteiten.
Tijd doorbrengen met mijn gezin, spelen met de kids .. En al de rest is bijzaak.
Mijn huishouden draait volledig in de soep, maar niemand gaat toch ooit dood van een broek met een gat in ?
Ik plof .. doodcontent om de zitplaats .. neer in de trein..
als een verre collega die ik eigenlijk niet ken, me aanspreekt.
Of ik me ervan bewust ben, dat het zakje van de H&M dat ik vast heb, garant staat voor kinderarbeid, slechte werkomstandigheden, schending van mensenrechten en milieu normen.
Ik ben omver geblazen, mompel iets verontschuldigend over de kindersokken die ik vlug in mijn lunchpauze heb opgepikt. In mijn hoofd gaat het van “waar moeit ge u mee?” of “help, ik heb geen tijd om hier ook nog eens belang aan te hechten” … tot “ja misschien heb je wel gelijk, maar waar kan ik dan wel verantwoord kopen ? En is dat betaalbaar met die 3 koters ? ”
Nu zijn we 6 jaar later,
wat mij betreft is er veel veranderd.
De consument kan zijn ogen niet meer sluiten voor wat er allemaal gebeurt, denk bvb aan de ramp in de textielfabriek (https://nl.wikipedia.org/wiki/Instorting_van_het_Rana_Plaza) maar ook bloggers, ontwerpers, tv programma’s, reportages, schone kleren campagnes, ..
Ik hoorde over het GOTS certificate http://www.global-standard.org/ , las over de Fair Wear Foundation (http://www.fairwear.org/) , maar ik vroeg me ook af.. Werkt het ? Is de verandering echt ingezet ? Maakt het een verschil ?
En zo komt het dat ik vorige donderdag op een miezerige koude avond een verre rit ondernam
Oké het was een druk moment, maar het onderwerp ‘Duurzaam ondernemen’ interesseerde me. Iemand met als jobtitel – CST corporate social responsability manager- hoeveel heeft die in te pap te brokken in deze op winst beluste maatschappij ?
Ik vertrok met 1001 vragen, sceptisch, een tikkeltje hoopvol, ik had al veel positiefs gelezen over JBC, maar ik had ook geen zin in een commercieel ‘wat zijn wij goed bezig praatje’.
Wauw.. Wat was ik achterovergeblazen.
Zo blij dat ik mijn avond daar heb doorgebracht !
Saartje liet ons foto’s zien van plaatsen die ze zelf bezocht heeft, toonde de gedragscode die de fair wear foundation verplicht in hun fabrieken dient uit te hangen, met hun telefoonnummer waarop de werknemers misbruik kunnen melden. Vertelde eerlijk dat er nog geen oproepen zijn binnengekomen, en dat dat ook wil zeggen dat er nog werk aan de winkel is. Dat misschien niet iedereen kan lezen en al helemaal niet durft bellen.
Dat hun % controles nog omhoog moest.
Dat ze maar eens om de 2 jaar een cradle2cradle collectie uitbrengen, dat daar nog nooit een stuk van terug binnen is gebracht. Maar dat het ook niet simpel is, want een rits past al niet in dat concept. En collecties moeten in de eerste plaats ook gewoon mooi zijn.
Dat niet elke leverancier meegaat in hun verhaal, maar vervolgens pertinent geweigerd wordt.
Dat er een maximum quota wordt overeengekomen en opgevolgd, om de kwaliteit te garanderen en geen onnodige overuren of andere mens onwaardige omstandigheden te creëeren.
Dat ook onderaannemers mee moeten, ..
Hoeveel biokatoen een bio labeled T shirt bevat, en dat er veel grotere spelers zijn die makkelijker kunnen onderhandelen, maar daarom niet even correct communiceren.
Er werd eerlijk geantwoord, en ook eerlijke vragen gesteld…
Strijkt dat wel goed zo’n ecologische kledij ?
Is biokatoen alleen dan niet genoeg ?
Is kledij maken dan nog steeds zo’n manueel werk?
(ja ! en ik kan ondertussen zelf getuigen hoeveel werk-uren er in een hemd inkruipen !)
En toen besliste ik .. Hier moet ik een post over schrijven, om die meid te bedanken die me toen op den trein confronteerde .. ik was er toen niet klaar voor ..maar nu .. Misschien moeten we met zijn allen de rest een beetje meer motiveren ??
Dat het toch net dat tikkeltje sneller gaat ?
Liebest 