Donkere dagen glijden in elkaar over.
Bijna onmerkbaar is er weer één voorbij.
Geen blaadjes die van een scheurkalender dwarrelen.
De kerstboom houdt dit jaar dapper al zijn naalden bij.
En toch wordt het stilaan tijd.
Ik heb het al eerder meegemaakt, de leegte van januari.
Ik koop een pot barstensvol helleborussen en een knoert van een bol amaryllis.
Witte bloemen als symbool voor een nieuwe begin.
Als ik naar ze kijk hoor ik al een beetje lente in de lucht.
De witte helleborussen krijgen meteen een licht plaatsje op het venstertablet.
De amaryllis staat wat ongemerkt in de koelere hal, elke dag wat te groeien.
Mijn petekind wenst mij in zijn mooiste nieuwjaarsbrief lichtpuntjes toe.
En als hij naar het toilet gaat, komt hij trots vertellen dat hij dezelfde bloem heeft.
Niet zijn mama, maar hij zelf, heeft ze gekocht, ze staat op zijn slaapkamer.
De plant mag mee naar het venstertablet en wat volgt is een gezamenlijk uitkijken.
Ik stuur hem een foto. Elke dag. Er komen 2 bloemknoppen aan, we wachten in spanning af tot er 1 open gaat,
en omdat zo één bloem bestaat uit 4 richtingen, vragen we ons af ze allevier open zullen zijn.
Of de stengel niet te scheef of te hoog wordt.
En net als ik denk : Wauw dit wordt de mooiste amaryllis die ik ooit heb verwacht, zo kaarsrecht, zo prachtig samen dat die bloem open gaat, gaat het mis.
Na een woelige en winderige nacht kom ik de keuken in en ligt de plant op de grond.
De bloempot, mijn lievelingsexemplaar uit de kringwinkel, versplintert over de hele keuken.
Een mengsel van potgrond en wit porcelein versiert de keuken.
De bloemstengels op zoveel plaatsen gekraakt dat het lijkt alsof er een tractor over gereden is.
Ik barst nog net niet in tranen uit.
De helleborussen zijn solidair. De ooit zo weelderige pot is herschapen tot een bosje verpieterd groen. Of moet ik slap bruin zeggen?
Een kerstboom moet je elke dag water geven, helleborussen houden niet van natte voeten.
Ik check één van de elektronische toestellen in de buurt om te kijken welke dag we zijn,
Het is echt al half januari, als ik wil dat die kerstboom nog een overlevingskans heeft,
moeten de ballen zo snel mogelijk in de doos, en zijn wortels in de grond.
Kom Henkie, het is voor je bestwil.
Liebest 