Ik zag

Vorig jaar begon ik een blog post :

De “Maartse vlieg”. Zwart van kleur, verplaatsen zich vaak in groep en bij momenten imiteren ze een kolibrie door stationair te blijven hangen. Ze hebben lange poten die onder hun lijf bengelen …een beetje vreemde naam want het is ondertussen April !

Toen was misschien de inspiratie op, of april liep zijn gangetje, en ik vond mijn tekst niet relevant, weinig zeggend.  Ik weet nog hoe die zwerm muggen, mij de oversteek over het bruggetje beletten.

Vorige week jogde ik ’s middag (eind mei en eindelijk zomerse temperaturen) en kreeg ik weer zo een venijnigerd in mijn gezicht.

Trots kon ik tegen mijn loopmaatje* zeggen: De maarste vlieg, ik weet het nog.

De maartse vlieg (Bibio marci) is eigenlijk geen vlieg maar een mug. Als je ze ziet vliegen lijkt het een soort kruising tussen een vlieg en een mug. Het is net een 1 cm grote vlieg met de typische beharing en grote ogen terwijl het lijkt alsof ze een lange angel hebben hangen. Dit zijn echter de hangende achterpoten die je ziet terwijl ze langzaam boven het gras vliegen of stil in de lucht blijven hangen. Ze leven slechts enkele weken en leven dan enkel van plantensappen. Ze richten geen schade aan en kunnen zelfs niet steken. Om de mensen geen onnodige schrik te doen krijgen noemt men deze dan ook geen maartse mug, maar een maartse vlieg.

Misschien moet ik mijn klein gelukjes rubriek ‘ik zag’ maar terug wat leven in blazen ?

Want kijk de échte koekoeksbloem die ik opzocht vorig jaar, heb ik toch ook maar mooi onthouden tot deze lente !

*Door het jaar thuiswerken was ik op zoek naar wat koetjes en kalfjes gesprekken, èn naar een loop partner. Zo iemand om mee af te spreken, zodat je hersenen geen last minute excuses bedenken.  Ik sprak de loopclub aan, de buurman,.. iedereen was bang. Tot een man me opviel die hier wel eens gedurende de dag voorbij liep. Toen hij een keertje achter mij aan liep, en we hetzelfde tempo bleken te hebben, sprak ik hem impulsief aan. Dus ik kan nu met trots zeggen dat ik ondertussen wel over de middag ga joggen met vreemde mannen. Of misschien mag ik zeggen; ik heb er een vriend bij ?

 

Eruitgaan met een knal

Als er één ding is, dat we geleerd hebben het afgelopen jaar,

dan is het toch wel dat een mens zich, al bij al, toch wel vlotjes aanpast.

Niet één keer maar 20 keer als het moet (met de wijzigende maatregelingen)

Stiekem hoop ik ook dat bepaalde zaken/veranderingen blijvend gaan zijn en nooit meer zullen terugkeren.

 

Handjes geven bvb,

Mij is dat niet iets dat spontaan komt.

Ik weet niet of het typisch kempisch is, maar wij doen NIET van kussen . Niet bij toekomen, niet bij vertrek . Neen.. wij waren eigenlijk een nogal afstandelijke volkje. Fysiek contact gewijs dan toch. Ik kan me niet herinneren dat wij dat ooit deden.  Op de kus na de nieuwjaarsbrief na natuurlijk.

Mijn grootouders.. ik herinner alleen de typische.. hier, ik frommel stiekem wat geld in je vuistje terwijl we nieuwjaar kussen – move. Voorts herinner ik me niets.

“Zeg eens dag.” was bij ons gewoon nen “allez tot de volgende hé” en ge steekt uw hand op. (ge moogt er lichtjes bij zwaaien, louter optioneel .)

Dus een polleke.. niet te hard, niet te zacht, liefst niet té klammig. Ik heb daaraan moeten ‘wennen’ . Sollicitatie gesprekken, dokter, notaris, advocaat bezoeken. Het wordt al snel een formele gewoonte.  En ook het kussen leerde ik, dankzij (inmiddels ex-) westvlaamse schoonfamilie.   Er is door de jaren heen zelfs een werkgever geweest waar we ‘de buro’s afgingen’ om de collega’s ELKE ochtend te begroeten met ne kus. Eiland na eiland, stel u voor man. Daar heb ik mij over moeten zetten en geen klein beetje, tegen dat mij dat lukte. Misschien is dat een reden geweest dat stilaan met het ouder worden, er toch wat maar lichaamscontact insloop.

Mijn zussen en mij ma knuffelde ik ondertussen wel, en hier of daar een nicht of neefje.  Dat hoop ik wel ooit te hervatten, maar die officiële pollekes ? Neen , dat hoeft voor mij nooit meer. Een uitgestoken hand, ik ga vriendelijk bedanken.  Toen ik in mijn 20’er jaren was, vond ik dat virus gewijs ook nooit ideaal, in de winter .. met al dat gesnotter en gehoest.  Maar als je het elke ochtend moet herhalen, neen voor mij liever een goeiemorgen zonder handdruk, dan geef je het op de duur wel op.  Nu hoop ik echt dat dat in 123 uit ons collectieve gewoonte verdwijnt, en nooit meer vanzelfsprekend wordt.

Misschien zijn er nog zo ’n dingen.  Die een plots einde kennen ?

Zo ben ik stiekem grote fan van vuurwerk , dat raakt mij … emotioneel.. de ooh’s en aah’s. Ik droomde zelfs van zoiets ooit te ‘componeren’. En toch weet ik het.

De natuur betaalt de prijs voor ons vuurwerk

Dus is het misschien tijd om ook die nostalgie vaarwel te zeggen ?

Ik geef u alvast inspiratie voor alternatieven. Voor wie het nog niet zag . Een Drone show in schotse hooglanden. Een (eerder kind-)massage. Een veelgedeelde faceboekfilmpke  jammer trouwens dat ze de boodschap eraf hebben geknipt – foei ! – of deze grappige tiktok .

En voormezelf , ga ik misschien wel dit op mijn ‘te zien lijst’ van 2021 zetten ?

lijkt me zo de moeite ! 

(Of het noorderlicht .. als mijn uitgestelde ijsland reis ooit doorgaat)

 

Wat me trouwens deed denken aan een klein gelukje van vorige juli.  Het heeft ons enkele magische avonden bezorgd.  Zo dwarrelen/fladderend vliegen, en af en toe oplichten. Je moet het echt meegemaakt hebben. Zelfs de meeste down to earth scepticus werd er vrolijk van ! Ik begreep ook meteen waar fee’en verhalen hun oorsprong hebben !

View this post on Instagram

A post shared by liesbesth (@liesbesth)

Moest ge hierboven niks zien verschijnen, geef me dan even een seintje , de links naar instagram posten, dat lukt precies niet op elke reader/feeder/viewer/browser.

( meer info : https://www.onzenatuur.be/artikel/maak-je-klaar-voor-een-levende-lichtshow)

En ook sorry ..

ik wilde geen heel epistel schrijven.. gewoon mijn enthousiasme weet je.

En ohja .. Ik ging met een vraag eindigen. Wat mag er van jou verdwijnen .. als in meteen, en nooit meer terugkomen?

En nog een vraag, zijn er nog steden die leuke licht wandeldingen organiseren ? ik vind dat echt super tof !

merci he , omdat hier uit te zitten tot aan het einde !

ge zijt ne schat !

-x-

Virtuele verzameling

0 contacten tot nu toe.

Mijn collega vertelde mij dat hij er al 2 had..  laag risico contacten.

Dat hij ze makkelijker vangt dan pokémons.

 

En toen dacht ik  ..
Ik heb iets veel beters !

 

Dat iets, dat is zelfs niet één iets.. het zijn 3 iets’en !!

Ik presenteer jullie trots .. mijn tijdens de corona geïnstalleerde app’s :

Oke.. het begon met een app om mijn brood te bestellen bij de bakker.

-Die nemen we niet mee in de telling. – En Duolingo kennen we allemaal al hé.

Wat leert een mens nu nog als hij niet/ amper mag buiten komen?
Ik ben altijd al een opmerkzaam persoon geweest, en een trouwe wandelaar,
en hoewel ik geniet van hade’s dagelijkse podcast, kan ik ook enorm genieten van gewoon op te gaan in ‘de beleving.’ De stilte. De geuren .. de dagelijkse veranderingen.

Dus nadat ik mijn pa 10 keer lastig viel met ‘welke plant is dit ?’ downloadde ik in het voorjaar dus ‘plantnet’. Niet alleen voor op de wandeling maar ook voor het rare ‘onkruid’ dat in mijn eigen tuin groeit. Stiekem droom ik zelfs van een volledige planten inventaris.

Toen ik een beetje door deze verwondering heen was, stapte ik deze zomer over naar Birdnet !

Echt tof !!

Als je daarop klikt, krijg je foto’s .. weetjes .. kan je je fragment herbeluisteren.
ik weet nu dat het wel echt een buizerd is die ik al een half jaar elke avond hoor
Dat een roodborstje echt verschillende geluidjes maak
en dat ik blijkbaar vogels ‘capteer’ waar ik nog nooit van gehoord heb. (phoebe?)

Ik probeer dubbels te wissen maar laat jullie even meegenieten van mijn bescheiden’collectie’.

Iemand ruilen ?

 

En om te eindigen met app nummer 3 !
Paddestoelen.. ik zie er zoveeeel ..

dus is daar Obsidentify !!

Ik ga dagelijkse eentje instagrammen.

voor mijn collectie
en tegen mijn herfstblues !

en jullie ? Wat verzamelen jullie ?

 

Zit nu ne keer stil !!

Het is vogel tel weekend…

En voor diegene die hier al een tijdje meelezen, die weten dat ik wel iets heb met vogels.

(Als het goed is, zie je hierboven een collage of klik anders even op https://liebest.wordpress.com/category/vogel )

Het wordt moeilijker en moeilijker om hier vogels te tonen die nog niet eerder voor mijn lens stonden. Bovendien is het een warm jaar.. geen vetbollen nodig.
Ik geef dit jaar bijna enkel zonnebloempitten. En dus veel meesjes, mussen en ook meer vinken. Een komen en gaan.. maar dit jaar wat meer monotone soorten, uitgezonderd deze groenling misschien.

Maar allez… jullie mogen ook een beetje zelf doen hé..

Hoeveel vogels tel je ?

– per soort tellen e ! –

Ik spotte wel iets nieuws vandaag:

View this post on Instagram

Euh.. wat zagen we ?

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on Jan 26, 2020 at 4:40am PST

tof hé?

Zaterdag zaaidag

Om te beginnen deed ik natuurlijk onkruid uit, oa in het erwtenpark, dat er in mijn ogen ronduit prachtig uit ziet !

Die paarse Capucieners hebben mooi gekleurde bloemen !

Vermits ik de ook rode trouwens ui’tjes verkeerd heb gezet, reken ik erop dat die tegen juli uit mogen, want daar heb ik paarse stokbonen en gewone struikboontjes tussen gezaaid/geplant.

Die struikboontjes die ik had voorgezaaid in de eierpotjes hebben niks gedaan.

Ook de courgette en pompen zijn niet uitgekomen, dus ik speelde vals ..

En kocht op de markt één ronde courgette, een butternut en een uchiki kuri.

Samen met de tomaten planten die uit de neontologie gekomen zijn, mochten deze buiten.

(en kon ik dat perk weer onkruid vrij maken 😉 )

View this post on Instagram

Voor en na !

A post shared by liesbesth (@liesbesth) on Mar 4, 2017 at 11:18pm PST

De eerste sla werd al geoogst, en ook de 2^de krop werd vervangen door een volgend exemplaar.

(voorlopig zijn de slakjes nog klein, laat ons duimen dat het zo blijft)

Wat ik vorige keer buiten gezaaid heb, doet niet veel:  De ui’en, bieslook, prei, sla.. geeft geen kick.

De kervel was al lang geleden, stond ook onder een kleine glazen kas,

Die is natuurlijk al bijna in bloei..

De bloemen dan !!

De zinnia en gazania zaaide ik voor, en plantte ik maar meteen uit , schrik om ze een keertje vergeten water te geven, of zoals vorige woensdag, buiten te laten staan en bijna te verdrinken in een regenbui. De dochter zette ook zorgvuldig de alberthein phacellia uit (naast haar gladiolen)

Ik zaaide ernaast 4 rij’tjes:

cosmos bipinnatus sensation en dalija’s   (souveniers van Kroatië)

lage zonnebloemen (de plantjes die ik binnen voorzaaide, daarvan hadden al een voorsprong achter de  gladiolen) en ganzenbloem

Het voorste stukje werd ingezaaid met een vlinderbloemenmengsel, en dat zo vlak bij mijn vlinderstruik.. komt goe 😉

Ook achter in de tuin, maakte ik een stuk van de intussen tot grasland vervallen bloemenweide vrij, en zaaide er vogelbloemen mengsel in  (vogelbloemen..hmm…)

Ben eens benieuwd .. over 60 dagen zouden er bloemen moeten zijn !

In afwachting daarvan.. krijgen jullie nog een foto van mijn ranonkel die er terug was

Wisten jullie dat op een hele hete dag die volledig open gaat, het gele hartje zichtbaar wordt en het ene platte bloem is ? Bijna een madelief.. ik was niet snel genoeg.. want op deze foto s avonds.. waren ze alweer terug ‘dicht’

En de eerste duizendschoon van’t seizoen

Dag pauw oog

Vlinders fladderen

Fladderen vrij

Vlinders fladderen

Fladderen blij

Vlinders fladderen

Diep in mij

 – je moet ze dan alleen nog geteld krijgen –

En sorry voor de stilstaande beelden.. zo’n fotografieheld ben ik niet..

Kom er BIJ !

De solitaire (of moet ik zeggen solidaire?) bijen verdienen onze steun! Enkele jaren geleden deed ik met de kids al eens een knutselpoging met enkele holle bamboestokken omdat we merkten dat steevast elk gaatje of het nu was in de achterdeur, de rolluik, zelfs de schroeven achteraan de tv werden gevuld. Waarom het toen mislukte is mij een raadsel. Nu ik een oproep las van het rlz om er eentje te ontlenen.. stelde ik me meteen kandidaat !

De bijhorende brochure was indrukwekkend interessant. . Zoveel soorten, zoveel weetjes..  ik las al de tips over het ophangen en ging op zoek naar meer info .

En nog voor het ding ‘ophing’ waren er al gegadigden

Dat gaat hier zo een succes worden..
Ik zal u even de bloemen in kaart brengen op ons terras ! (en onder de grote zwarte pijl het ‘hotel’)

Als dat geen mooie verblijfsplaats is ?

We hadden al snel prijs..

Of had ik dat nu mis gezien ? Daags nadien..  weg vulsel..

Ik zag precies noch net wat zwarte korrels in één en stuifmeel ernaast ..

Zie ne keer wat een activiteit !

En enkele dagen later was het allemaal weg..

Toen ik dit blogje las van.. viel mijne frang.. ‘ons’ koppel spechten heeft jongen.. en hoewel ik geen vetbol meer heb hangen komen de jonge gasten opmerkelijk vaak langs.

En ja hoor.. ik betrapte hem diezelfde avond.. dus zijn we maar weer aan het knutselen gegaan ( ik wilde de draad minstens een bek-lengte weg van de gaatjes !)

En nu.. nu is het zo’n lelijk ding.. (gevuld met leem)
Er komt geen bijtje meer langs *snif*

(Of heeft de regen/temperatuursdaling er iets mee te maken?)

Vandaag brak de zwartwitte rakker alvast het traliehek af ..

tsss..

 

edit: ook het koolmeesje komt elke avond kijken of er nog geen nieuwe bewoners zijn

Ik zag

Een lammetjes tweeling bokkesprongen maken.

elke lente opnieuw..

Daar word je toch instant vrolijk van ?

Vreemde vogels

Vroeger naar huis moeten rijden op een slecht moment,

Omdat er iemand zich niet goed voelt op school,

Goed voor een grommel’ke,

Verandert in een:

Och ja waarom niet, morgen is het lenteweer ook weer voorbij

En werk is maar werk é

Daarna op de zetel met de emmer en de koortsthermometer bij de hand,

Een vreemde vogel spotten, stillekes de kodak nemen,

En het kunnen vastleggen..

’t is alsof het universum zegt,

Liesbeth, wanneer gaat ge die vogelherkenningscursus nu volgen ?

 Nuja. Als ik ne foto heb, dan kan ik het opzoeken hé..

 een torenvalkje ..niet ??

Ai ai mijn mezekes..

Zou het deze geweest zijn ?

en ik maak maar gelijk van de gelegenheid gebruik, ik spotte nog andere ‘nieuwe exemplaren’ in februari:

het winterkoningske, zo snel weg.. eerst gezien door mijn moeder, daarna moest ik de ega zjin vinger volgen om het in de groetehof te kunnen fotograferen

de spreeuw zijn bek bleef op een vreemde manier openstaat.. de eerste keer dat er een gespikkelde langs kwam 🙂

deze kende ik wel, maar zie ik hier niet zo vaak.. daarom ook een foto’ke !

 

ik denk dat ik in mijn keuken een fotomuur ga maken, met de namen erbij, zo kan ik ze meteen herkennen 😉

Nog even

Neueut neueut neueut
6:45u
Een bonkende hoofdpijn overvalt mij
Ik trek het donsdeken wat hoger.
12 minuten later komt een indringer de kamer binnen.