dé boekentas

Bloed, rommel en zweet.. veel zweet.

Kromme speldjes, kapotte speldjes, ..

zelfs het doosje sneuvelde mee.

De hele living lag vol met stofresten,

de tafel was leeg geveegd

(alles op de grond wat in 3 meter omtrek van mijn naaimachine lag)

restjes decovil op mijn strijkplank vastgestreken

en zuchten, zuchten en gevloek.

Maar hij is er ..

4 jaar nadat ik zweerde NOOIT een boekentas te maken !

Maar ja .. af en toe heeft ne mens een keer een (serieuse) uitdaging nodig

Uuuuuren kropen erin ..

Zoveel patroondelen, hoe dikwijls dat ik de uitleg van Riet heb moeten herlezen ..

(ik heb wel niet veel getorned)

Natuurlijk zijn er hier of daar toch net weer enkele centimeters die ik net iets beter had kunnen doen.. maaaar..

Hij is af !

Ik ga er even op zitten staren..

En laat jullie meegenieten van het resultaat

20150830_18283120150830_183025
20150830_18320620150830_183251

(de zwoegfoto’s die staan op instagram 😉 die proberen we zo snel mogelijk te vergeten )

Alle credits naar Riet (patroon), Robbe (stofkeuze) en Tamara (raad, benodigdheden en daad)

Shoppen

ik hou niet van shoppen
de drukte, al die dingen die schreeuwen ‘koop mij’,

ik probeer er steeds zoveel mogelijk weg te blijven.

op vakantie gaan we dan ook steevast naar kleine bakker’tjes,
groente- en fruitkraampjes langs de kant van de weg, marktjes

(tja marktjes doe ik wel graag 🙂 )

maar plots is ze daar ..

mijn ega voelt de behoefte aan een hypermarkt.
genoeg gezeul met flessenwater..
tijd voor Inkopen.
met hoofdletter.

Het walhalla van de hebberigheid, start bijna altijd met grote TV schermen, gevolgd door kleiner electro.

Terwijl ik op zoek ben naar een koffie filter (tja sinds wanneer werd die uit de standaardinboedel van de gehuurde caravan vervangen door een ipod docking station ??)
word ik afgeleid.. ik zie afneembare wieltjes voor boekentassen (een trolley eigenlijk, wat een uitvinding.. zeker nu ik dit jaar Lise haar boekentas zelf wil maken) maar mijn ega houdt mij op het rechte pad.

Terwijl hij echter de maten in twijfel trekt van de spaanse zwembroeken, kies ik een koelhoudtasje met de perfecte afmeting voor mijn lunchbox (ik hou van praktische souvenirs)  – en eerlijk is eerlijk, ik vond op het internet geen handleiding voor koelhoudtasjes –

Op zoek naar een nieuwe voorraad van onze favoriete zonnecrème,
en daarna wacht ons de moeilijke taak conditioner te kiezen,
de ega heeft beloofd een knoopontwarrende conditioner voor Lise die haar haar altijd los in het zwembad wil 😉
Live met de gsm, een staaltje google translate techniek, we filmen en hij tracht tekst te detecteren en vertalen.
We lachen ons een kriek met ‘go lie’ – nog niet zo foutief me dunkt – en nemen dan toch maar niet de Pantene tegen ‘hairdestruction’.

De shampoo en de douchecremes zijn hier van dezelfde merken alleen worden ze verkocht in flessen van 2 tot 3 liter.. die spanjaarden zijn nogal proper.
– ik kocht ééntje, ik ben een vakantie geur herinnering mens –

De kar moet met een soort roltrap naar de voeding,
en daar kijken we pas echt onze ogen uit..

een heel rek vol met hammen, (zoals op de Mercat de la Boqueria)

levende kreeften, krabben in ijs (ik kreeg echt medelijden met die beestjes en die dame moest ze echt allemaal 2,3 keer opnemen)
– die kids waren ronduit gedegouteerd-

een hééél rek vol met schepsnoep – die bij nadere inspectie noten en zelfs cornflakes bleek te bevatten

en omdat we nu toch bezig zijn echt op zijn toeristisch foto’s te maken in een supermarkt, doen we nog even de gekke snoeten na van de cornflake bussen

de gelati laten we links gingen,

dankzij een vriendelijke man haalde ik mijn beste duolingo spaans nog eens boven en .. wijst hij ons de fresca verdura (niet congelati.. zover ging mijn spaans dus wel ! )

nooit eerder geziene vruchten liggen in manden uitgestald, bvb deze zwarte look en we laten ons in de afbeelding gebak, nog eens goed gaan voor de laatste picnic op spaanse bodem (ik ontcijferde helemaal zelf dat je het gebak niet in de winkel mag opeten en dat het gewogen dient te worden)

en toen was het tijd om in de shoppingsmall de uitgang te vinden ..

maar liet ik mij alsnog charmeren door een knappe verkoper die ook de kids inpakte met zijn drones 😉

20150808_122807

en inderdaad, de koffie filter..
die was ik ondertussen helemaal vergeten !

Por aqui

brug
Deze morgen reed ik op de vouwfiets
snel de berg af,
zodat ik niet teveel zou moeten trappen
als ik eenmaal de brug onderdoor de helling weer op moest.

De verkeersagent riep iets.. ik zwenk uit..

Nog geen twee minuten later sta ik er..
hier heb ik maanden op gezwoegd,
nu is het tijd om mezelf te bewijzen
komaan Liesbeth .. je kan het !!
Nog even en het is jouw beurt

De grijze man voor mij mummelt wat,
ik begrijp er niets van.

De dame neemt 2 stokbroodjes uit het rek,
ja.. dat moest ik ook !
Had die man nu maar wat duidelijker gearticuleerd.
hij babbelt nog wat.. ik fantaseer..
‘en hoe gaat het vandaag ? niet te druk ? ‘
‘neenee.. de lange rijen beginnen morgen pas, en die 2 dagen regen waren pas echt zalig, morgen zitten we weer met die hittegolf’

Dan is het mijn beurt:
“dos baguette”
het komt er vlot uit en hoewel mijn ‘dos’ toch duidelijk was, maakt de dame een vredesteken om zeker te zijn dat het er 2 moeten zijn. In het Engels pols ik nog even naar het meervoud: baguettes ? baguette ? de vrouw antwoord: ‘not baguette but baguette’ ik hoor simpelweg geen verschil.

Ik glimlach alweer.. dat is toch pas echt vakantie.. als je de mensen om je heen niet kan verstaan, er gecommuniceerd dient te worden in gebaren, en elk opgevangen gesprek in je fantasie afspeelt.

Oké oké, ik heb geen talenknobbel, gezwoegd dat ik heb op dat Frans en pas nadat ik het jaren op het werk gesproken heb, en op de taalgrens woon, kan ik het eindelijk verstaan terwijl ik niet eens moeite moet doen om te luisteren. De vorige vakanties waren dus vertrouwd.

Dit jaar werd het spanje..
de onleesbare borden, de slissende spanjaarden,
ik bereidde me voor op duolingo.

Spelenderwijs.. veel zinnigs leerde ik niet.

“Mucho gusto” is mijn favoriet !
Ik ontdekte het een jaar geleden.
wat voor mij klinkt als ‘veel goesting’
diende om de knappe spaanse collega’s een aangename kennismaking toe te wensen.
Terug in onze cottage, met mijn baguettes, vertel ik enthousiast dat die agent echt dat liedje naar mij gezongen heeft.

Ik hoorde duidelijk “por aquí”
en zing vrolijk verder ‘let’s get spanish’

‘Tuurlijk’ beaamt mijn echtgenoot .. ‘dat betekent: langs hier!’

– ja ik moet lyrics google’n en als ik da niet doe, dan kweel ik alles fonetisch mee, zonder enig benul van de inhoud –

en
-het is niet eerlijk dat iemand anders dat zonder enige moeite kan-