Besmetting

het is gebeurd.

7 jaar … ze stond op, vond dit op de strijkplank en begon eraan..

mama hoe moet dat ?

knippen, strijken, spelden (ei bah speldjes en die prikken dan nog..)

stikken , hoekje knippen, keren, voorzichtekes met een haaknaald het puntje

draad inrijgen, .. strijken

vinger verbranden.. au au ..

de volgorde kiezen

oke de biais werd er niet op de officieuze manier ingezet..

maar zoals mama dat doet 😉

en hupsake op één vakantie dag was hij af !!

zelfs met de nodige rust pauzes

dat had ik zòò hard niet verwacht !!

één driehoekje is ondanks de speldjes langs één zijde open, ze zag meteen perspectief tot een snoepzakje.. hij mocht niet gesloten worden 😉

of hoe een elk probleem een oplossing heeft 😉

Moesten er geïnteresseerden zijn, ik heb er nog eentje liggen dat ik met veel plezier doorgeef,

om nog meer mensen te besmetten … laat iets weten via een reactie !

Breisel

oké, laat ik het maar meteen bekennen..

ik haaaat breien..
allez ik hou van breien,
maar ik en breisels..
het is een delicaat evenwicht

al van in het eerste leerjaar zagen mijn lapjes er anders uit dan die van de rest

ik wou het zo graag.. alles veel te fel aangespannen..
maar die rechtse of die averechtse steken.. ze doen me nog steeds huiveren

de grote dikke steken, ze verschenen overal in het straatbeeld..
en ik verzot op sjaals wou wel.. maar dierf niet.

de dubbele gerstekorrel, hopend dat mijn gebrekkig breitalent gecamoufleerd zou worden

en toen ik deze reuzebol met veranderende kleur zag.. was ik verkocht..
ik ging meteen de dikste naalden halen en begon
met het binnenste en buitenste van de bol (zo had mijn moeder het voor gedaan)
donker lichtblauw donker.. ik zag die sjaal helemaal zitten..
ik breide, ik breide en ik liet steken vallen..

allez niet letterlijk.. ik vergat af en toe welke rij aan de beurt was en zag mijn fout te laat, véééél te laat
ik trok er geregeld enkele af maar de eerste helft was echt niet mooi..
te los , te breed, teveel foute rijen.. te onregelmatig..
mijn draad in de war, ik raakte gefrustreerd , de sjaal moest af !

ik knipte hem in 2, een goeie en een slechte kant,

ik dacht nog even om in de andere richting aan te breien,

maar toen begon mijn ma met cols te breien en ik besloot het goeie gedeelte om te vormen tot een rondje

de tweede trok ik af, voor een 2de poging..

nu moet het lukken .. altijd even stoppen na 4 priemen.. zodat ik weet aan welke priem ik bezig ben 😉

volgende poging !

Lichtpuntjes

Soms zijn ze groot
Soms zijn ze klein
Je hoeft ze niet te zoeken..
Je kan er eentje zijn !

Veel licht op deze Kerstdag !

13…

het lijkt wel gisteren,

die kerstperiode die we met ons 3’tjes doorbrachten in de kraamkliniek

de cijfers daarentegen zijn bikkelhard.
13 jaar geleden werd ik voor het eerst mama..
een verrassing ..
zoals de meeste prachtige dingen in het leven.

ik leerde het mama zijn al doende,
oh man.. wat deed ik het graag;
ik speelde, ik vertroedelde, ik knutselde …
en nu.. nu moet ik het stilaan loslaten.

eten, kledij, haar wassen, enkele 0’n voor taken ..
het zijn mama’s zaken niet meer.
de preek, uitermate vervelend en frustrerend zowel voor hem als voor mij.. kon ik toch niet achterwege laten..

2de middelbaar..
pc ps3 nds wow ipad fb app’s lol
als er geen coole afkorting of hypermodern gedoe bij te pas komt, dan kan hij er niet voor rechtstaan.

gelukkig ken ik hem nog net ietske beter dan hij zichzelf 😉

de teleurstelling lees ik op zijn gezicht, lang voor hij ze voelt aankomen.
de frustratie als de pc weer niet doet wat hij in zijn hoofd had.
en soms heb ik een oplossing,
of een plakker op de wonde,
of nen toevalstreffer iets
zonder wifi of electriciteit dat hem kan boeien.. omdat ik het nog weet hoe het was als ik jong was 😉

schaatsen, dungeon and dragons, een filmpje als de kleintjes in bed liggen…
stiekem chatten met een mooi meisje resulteert in dagenlang zingend opstaan..

mijnen oudsten wordt groot.
en ik .. ik laat het mij wel gevallen.

ook het loslaten kan ik wel leren,
hou ik mijzelf voor..